ΠΩΣ ΕΝΑ HASHTAG ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΠΥΡΟΔΟΤΗΣΕΙ ΕΝΑ ΚΙΝΗΜΑ ΤΥΠΟΥ #METOO ΓΙΑ ΤΑ ΛΟΑΤΚΙ ΑΤΟΜΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΩΝΙΑ
του Mikołaj Czerwiński, Συντονιστή για την Ισότιμη Μεταχείριση στη Διεθνή Αμνηστία Πολωνίας
Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο Euronews
Πριν δέκα μέρες, όταν έφτανα στην κεντρική πλατεία της πόλης, όπου επρόκειτο να ξεκινήσει η πρώτη παρέλαση του Pride που έχει γίνει ποτέ στην πόλη Μπιαλιστόκ, συνάντησα μια εικόνα χάους.
Χιλιάδες θυμωμένοι άνθρωποι βρίσκονταν αντιμέτωποι με τους διαδηλωτές/ριες, φωνάζοντας ομοφοβικές προσβολές και επιτιθέμενοι με γροθιές, κλωτσιές και κοντάρια.
Είδα σκίνχεντς (ανθρώπους με ξυρισμένα κεφάλια) να κλωτσούν στο έδαφος έναν νέο άντρα, και να σπρώχνουν μια γυναίκα. Μια άλλη γυναίκα έτρεχε μπροστά μου με το παιδί της. Ένα αγόρι με χείλη που αιμορραγούσαν είδε τη σημαία του ουράνιου τόξου που είχε να πυρπολείται, αφού του την απέσπασαν με τη βία. Η αστυνομία απλώς καθόταν δίπλα και κοιτούσε.
Mikołaj Czerwiński, Διεθνής Αμνηστία Πολωνίας
Πήγα στο Pride της Μπιαλιστόκ με συναδέλφους από τη Διεθνή Αμνηστία, αλλά καθώς έπεφταν γύρω μας με ένταση πέτρες και κροτίδες, ήταν προφανές ότι δεν θα είχαμε τη δυνατότητα να διεξάγουμε τη συνήθη δουλειά μας σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα. Αντίθετα, συγκεντρωθήκαμε στην αρχή της πορείας για να δείξουμε την αλληλεγγύη μας.
Με αξιοσημείωτο τρόπο, παρά το γεγονός ότι οι διαδηλωτές/ριες ήταν τέσσερεις φορές λιγότεροι/ες, και αντιμετώπιζαν έναν καταιγισμό βίας και προσβολών, μπόρεσαν να μείνουν στις θέσεις τους. Με τόλμη και με χαρά, οι άνθρωποι χόρευαν υπό τους ήχους μιας μουσικής που ήταν σχεδόν τόσο δυνατή ώστε να πνίγει τις κραυγές «Άντε γαμ… αδερφές». Και καθώς οι διοργανωτές/ριες άνοιγαν την τεράστια σημαία με το ουράνιο τόξο που θα βρισκόταν στην κορυφή της πορείας, ένιωσα ότι τα μάτια μου γέμιζαν με δάκρυα.
Για πολλούς/ες Πολωνούς/ες, το επίπεδο της βίας που είδαμε στην πορεία του Pride στη Μπιαλιστόκ μας σόκαρε, αλλά δεν ήρθε από το πουθενά. Τους τελευταίους μήνες, η πολωνική κυβέρνηση και τα φιλοκυβερνητικά μέσα μαζικής ενημέρωσης διέδιδαν όλο και περισσότερο την ομοφοβική και τρανσφοβική τους προπαγάνδα, και χρησιμοποιούσαν την ομοφοβία ως στοιχείο συσπείρωσης, μπροστά στις επερχόμενες γενικές εκλογές.
Mikołaj Czerwiński, Διεθνής Αμνηστία Πολωνίας
Νωρίτερα φέτος, ο ηγέτης του κυβερνώντος κόμματος, Law and Just Party (PiS – Νόμος και Δικαιοσύνη), Jarosław Kaczyński, περιέγραφε την «ΛΟΑΤΚΙ ιδεολογία» ως μια εισαγόμενη «απειλή στην πολωνική ταυτότητα, το έθνος μας, την ύπαρξή του και, επομένως, στο πολωνικό κράτος». Αφού ορισμένες πόλεις, συμπεριλαμβανομένης της Βαρσοβίας, διακήρυξαν την υποστήριξή τους στα ΛΟΑΤΚΙ άτομα, ο πρωθυπουργός Morawiecki δήλωσε ότι οι πολωνοί γονείς δεν θέλουν τα παιδιά τους να παροτρύνονται σε «ομοφυλοφιλικές τάσεις» και κάποιοι περιφερειακοί κομματικοί αξιωματούχοι προσπάθησαν να ανακηρύξουν κάποιες πόλεις και ολόκληρα γεωγραφικά διαμερίσματα ως «ελεύθερα από τη ΛΟΑΤΚΙ ιδεολογία».
Η εκστρατεία, που μετέδιδε την ομοφοβική ρητορική εντός και εκτός διαδικτύου, υιοθετήθηκε με ενθουσιασμό από πολιτικούς και τα συντηρητικά μέσα μαζικής ενημέρωσης, με μια εφημερίδα να μοιράζει στους αναγνώστες/ριες της, αυτοκόλλητα που έγραφαν «ζώνη ελεύθερη από ΛΟΑΤΚΙ» [«LGBTI free zone»].
Ωστόσο μέσα στις δέκα αυτές μέρες που μεσολάβησαν από τη βία που εξαπολύθηκε στο Μπιαλιστόκ, συνέβη κάτι πραγματικά θαυμάσιο.
Πριν από δύο ημέρες, ένας νέος άνδρας που ονομάζεται Tomasz έκανε μία ανάρτηση στο Twitter, με την οποία επεσήμανε ότι όλα τα ΛΟΑΤΚΙ άτομα που δημοσιεύουν προσωπικές φωτογραφίες «από το σχολείο ή την εργασία μας, αποδεικνύουν πως είμαστε κανονικοί άνθρωποι που συναντάει κανείς κάθε μέρα: στο κατάστημα, στο δρόμο, στο γραφείο». Παράλληλα, πρόσθεσε το hashtag #jestemLGBT («Είμαι ΛΟΑΤΚΙ») και, κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων ημερών, αποτελεί κορυφαία ανάρτηση στο πολωνικό twitter, με χιλιάδες άτομα να εκφράζουν την αλληλεγγύη τους αναδημοσιεύοντας την ανάρτηση.
Κατά τη διάρκεια των ημερών που μεσολάβησαν από την βία που εξαπολύθηκε στην πόλη του Μπιαλιστόκ έχει συμβεί κάτι θαυμάσιο, καθώς ένα hashtag στο twitter έχει σαρώσει όλη τη χώρα προκαλώντας ανοιχτά τις ομοφοβικές προκαταλήψεις.
Mikołaj Czerwiński, Διεθνής Αμνηστία Πολωνίας
Οι Πολωνοί/ες χρησιμοποίησαν το hashtag στα κοινωνικά δίκτυα ενημέρωσης προκειμένου να αναδείξουν τα άτομα που βρίσκονται πίσω από καθημερινές ταμπέλες: φοιτητές/ριες, σερβιτόρες/οι, γιατροί, γενικότερα καθημερινοί άνθρωποι που κάθονται πλάι μας στο λεωφορείο ή περνούν δίπλα μας στον δρόμο. «Έχω αγανακτήσει με τον τρόπο που αντιμετωπίζεται η ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα στην Πολωνία» σημείωσε με ανάρτησή της στο twitter η Alexandra, φοιτήτρια στην Πολωνία. «Είμαι απλώς ένα κανονικό άτομο. Σηκώνομαι, πηγαίνω στη δουλειά, επιστρέφω στο σπίτι, ετοιμάζω το γεύμα για μένα και τη φίλη μου, παρακολουθώ τα μαθήματά μου και πέφτω για ύπνο. Δεκάδες χιλιάδες άλλοι/ες συμμετέχουν εκφράζοντας τη συμπαράσταση και την αλληλεγγύη τους στη ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα προωθώντας στο twitter το hashtag #jestemzLGBT».
«Είμαι πολύ χαρούμενος που μια απλή ενέργεια δημιούργησε τέτοιο αντίκτυπο», μου ανέφερε ο Tomasz όταν του μίλησα. «Πολλοί άνθρωποι έρχονται σε επαφή μαζί μου, λέγοντάς μου ότι το hashtag τους/τις βοήθησε να συγκεντρώσουν το θάρρος να κάνουν το «coming out» (να ανακοινώσουν στον κύκλο τους ότι είναι ομοφυλόφιλοι/ες). Παρά τις αντιδράσεις της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, τις τελευταίες ημέρες αποδεικνύεται ότι διαθέτουν τεράστια δύναμη και δεν ντρέπονται γι’ αυτό που είναι.
Ενώ δεν αρκεί απλά ένα hashtag για να ανατρέψει τον καλά εδραιωμένο ομοφοβικό ρατσισμό, η κυκλοφορία του #MeToo στα κοινωνικά δίκτυα, κατέδειξε ότι τα κοινωνικά μέσα μπορούν να αποτελέσουν ένα αποτελεσματικό εργαλείο για την ενδυνάμωση, την αμφισβήτηση της προκατάληψης και τον επαναπροσδιορισμό του τι είναι αποδεκτό σε μία κοινωνία.
Mikołaj Czerwiński, Διεθνής Αμνηστία Πολωνίας
Η Πολωνία έχει πολύ δρόμο ακόμα προκειμένου να προστατεύσει επαρκώς όλα τα μέλη της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας που συμμετέχουν σε πορείες Pride και να διασφαλίσει ότι δεν θα ξανασυμβούν παρόμοιες βίαιες επιθέσεις, όπως αυτή στην πόλη Μπιαλιστόκ.
Ωστόσο, το κίνημα αλληλεγγύης- το οποίο υποστηρίζεται από έναν τεράστιο αριθμό ανθρώπων που αλληλεπιδρούν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης - αποδεικνύει ότι υπάρχει ξεκάθαρα ανάγκη για αλλαγή.
Όπως πολύ σωστά επεσήμανε μία Πολωνή στο twitter, μαζί με το hashtag #jestemLGBT: «Ίσως γίνω φίλη σου μια μέρα. Μπορεί να μπω στην οικογένειά σου μια μέρα. Αλλά έχω μία ταυτότητα και σήμερα».
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την παρέλαση του Pride, δείτε εδώ.
