ΑΙΓΥΠΤΟΣ: ΜΑΖΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΣΤΗ ΦΥΛΑΚΗ AL-AQRAB ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗΣ ΤΩΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΩΝ ΕΠΙΣΚΕΨΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΠΑΝΘΡΩΠΩΝ ΣΥΝΘΗΚΩΝ ΚΡΑΤΗΣΗΣ

Δημοσιεύθηκε στις 31 Ιουλίου 2019, 14:36Εκτύπωση

Οι αιγυπτιακές αρχές πρέπει να θέσουν αμέσως ένα τέλος στις σκληρές και απάνθρωπες συνθήκες κράτησης και να επιτρέψουν τις τακτικές οικογενειακές επισκέψεις στη φυλακή υψίστης ασφαλείας  Al-Aqrab στην Τόρα, όπου περίπου 130 κρατούμενοι/ες έχουν ξεκινήσει μαζική απεργία πείνας εδώ και έξι εβδομάδες, δήλωσε σήμερα η Διεθνής Αμνηστία. Πολλοί/ες από αυτούς/ες που απεργούν  συνελήφθησαν πριν από δύο χρόνια και δεν τους έχει επιτραπεί να δέχονται επισκέψεις από συγγενείς ή να συναντούν τους δικηγόρους τους.

Απαντώντας στην απεργία πείνας, η οποία ξεκίνησε στις 17 Ιουνίου, οι αρχές  προχώρησαν σε αντίποινα εναντίον των κρατουμένων, με ξυλοδαρμούς, υποβάλλοντάς τους σε ηλεκτροσόκ, κλείνοντάς τους σε απομόνωση και γενικά επιβάλλοντας «πειθαρχικά μέτρα με στόχο να τους αναγκάσουν να τερματίσουν την απεργία», σύμφωνα με δήλωση των κρατουμένων της φυλακής. Ακόμη, οι αρχές έδεσαν τα μάτια σε τουλάχιστον δέκα απεργούς πείνας και «τους/τις μετέφεραν σε ειδικά κελιά από τα οποία δεν τους/τις επιτρέπεται να βγουν όλη μέρα.

«Οι αιγυπτιακές αρχές έχουν φέρει δεκάδες φυλακισμένους/ες στα πρόθυρα της εξάντλησης. Ο συνδυασμός των άθλιων και απάνθρωπων συνθηκών κράτησης και η απαγόρευση των οικογενειακών επισκέψεων καθώς και η απαγόρευση πρόσβασης στους δικηγόρους των κρατουμένων - σε ορισμένες περιπτώσεις για πάνω από δύο χρόνια- έχουν δημιουργήσει μια ανυπόφορη κατάσταση για τους φυλακισμένους/ες».

Απαγορεύοντας στους/στις κρατούμενους/ες να δουν τις οικογένειές τους, οι αιγυπτιακές αρχές παραβιάζουν κατάφωρα τόσο το αιγυπτιακό όσο και το διεθνές δίκαιο, επιδεικνύοντας ανελέητη σκληρότητα». Τέλος, οι αιγυπτιακές αρχές πρέπει να σταματήσουν να κακομεταχειρίζονται τους/τις φυλακισμένους/ες και να τους/τις επιτρέψουν τις οικογενειακές επισκέψεις.
Magdalena Mughrabi, Υποδιευθύντρια της Διεθνούς Αμνηστίας για τη Μέση Ανατολή και την Βόρεια Αφρική

 

Αποκλεισμένοι χωρίς δυνατότητα οικογενειακών επισκέψεων

Σύμφωνα με τα δικαστικά έγγραφα που εξέτασε η Διεθνής Αμνηστία, η πλειοψηφία όσων βρίσκονται σε απεργία πείνας, πριν ακόμα παραπεμφθούν σε δίκη, υποβλήθηκαν σε καταναγκαστικές εξαφανίσεις για ένα χρονικό διάστημα, που κυμαίνονταν από 11 έως 155 ημέρες. Προτού ακόμα οι αρχές διαβεβαιώσουν την κράτησή των απεργών, τους έφεραν ενώπιον του Ανώτατου Δικαστηρίου Δημόσιας Ασφάλειας, ένα ειδικό τμήμα της εισαγγελίας που είναι αρμόδιο για εγκλήματα που σχετίζονται με την τρομοκρατία. Πολλοί/ες από αυτούς/ες, επίσης δήλωσαν ότι υπέστησαν βασανιστήρια καθώς και άλλου είδους κακομεταχείριση από τα στελέχη της Υπηρεσίας Εθνικής Ασφάλειας (NSA).

Η Διεθνής Αμνηστία πήρε συνέντευξη από τέσσερις συγγενείς των ανθρώπων που συμμετείχαν στην απεργία πείνας, οι οποίοι δήλωσαν ότι ήταν σε θέση να δουν τα αγαπημένα τους πρόσωπα μόνο για λίγα δευτερόλεπτα, καθώς τους μετέφεραν με αστυνομικά αυτοκίνητα προς και από το κτίριο διώξεων στο Νέο Κάϊρο για ανάκριση. Μετά την παραπομπή των κρατούμενων σε δίκη, μπορούσαν να τους δουν μόνο πίσω από τη γυάλινη πρόσοψη των θυρωρείων μέσα στη δικαστική αίθουσα κατά τη διάρκεια των ακροάσεων και μπορούσαν να επικοινωνούν μαζί τους μόνο με χειρονομίες.

Οι συγγενείς περιέγραψαν επίσης πώς οι αστυνομικοί και η ασφάλεια του Δικαστηρίου, τους επιτέθηκε σωματικά και τους εξύβρισε, ενώ ακόμη τους αρνήθηκαν την είσοδο στην αίθουσα του δικαστηρίου καθώς και να συνοδεύσουν τους κρατουμένους, με αποτέλεσμα ο δικαστής να αναβάλει την ακρόαση.

Δύο άνθρωποι δήλωσαν, ότι ακόμα και όταν κατάφερναν να λάβουν άδεια από το Ανώτατο Κρατικό Δικαστήριο Ασφάλειας για να επισκεφθούν τα μέλη της οικογένειάς τους που κρατούνται σε φυλακές, οι αρχές πάντοτε απαγόρευαν την επίσκεψη. Σε ένα περιστατικό τον Φεβρουάριο του 2017, ένας αστυνομικός στη φυλακή al-Aqrab έσκισε το γραπτό έγγραφο που εξουσιοδοτούσε συγγενή κρατούμενου να τον επισκεφθεί.

Σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα, οι κρατούμενοι/ες πρέπει να έχουν τη δυνατότητα τακτικής επαφής με τα μέλη της οικογένειάς τους και η παρεμπόδιση των οικογενειακών επισκέψεων, ως πειθαρχικό μέτρο, απαγορεύεται.

Αρκετοί κρατούμενοι/ες που είχαν προχωρήσει σε απεργία πείνας τον Οκτώβριο του 2017 και τον Φεβρουάριο του 2018, σταμάτησαν την απεργία μετά από σχετική διαβεβαίωση ότι θα τους επιτρέπονταν οι οικογενειακές επισκέψεις, αλλά οι παραπάνω υποσχέσεις δεν εκπληρώθηκαν ποτέ.

Άθλιες Συνθήκες Κράτησης

Οι κρατούμενοι/ες συνωστίζονται σε κελιά που είναι γεμάτα με κουνούπια, μύγες και άλλα έντομα, τα οποία χωρίς ανεμιστήρες και κατάλληλο εξαερισμό, ξεπερνούν τους 40 βαθμούς Κελσίου, το καλοκαίρι. Οι αρχές των φυλακών δεν δίνουν στους κρατούμενους/ες δυνατότητα πρόσβασης σε επαρκή υγειονομική περίθαλψη, ενώ ακόμη τους/τις απαγορεύουν να λαμβάνουν τρόφιμα ή ποτά από τις οικογένειές τους και έχουν θέσει περιορισμούς στα ρούχα και τα φάρμακα.

Οι αιγυπτιακές αρχές πρέπει να διερευνήσουν αποτελεσματικά τους ισχυρισμούς για βασανιστήρια ή άλλη κακομεταχείριση των κρατουμένων που βρίσκονται σε απεργία πείνας και να φέρουν όσους/ες υποπτεύονται πως είναι υπεύθυνοι/ες ενώπιον της δικαιοσύνης, σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα μίας δίκαιης δίκης.

Οι αρχές, πρέπει επίσης να επιτρέψουν σε ανεξάρτητους εμπειρογνώμονες να επισκεφθούν τη φυλακή Al-Aqrab, προκειμένου να βεβαιωθούν ότι οι συνθήκες κράτησης ανταποκρίνονται στα διεθνή πρότυπα.

Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για τη σκληρή και απάνθρωπη μεταχείριση που έχουν υποστεί αυτοί/ες οι κρατούμενοι/ες. Οι αιγυπτιακές αρχές πρέπει να εξασφαλίσουν επειγόντως ότι όλα τα υπό κράτηση άτομα λαμβάνουν επαρκή υγειονομική περίθαλψη, τρόφιμα και φυλάσσονται σε υγειονομικές συνθήκες σε κατάλληλα εξαεριζόμενα κελιά σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο.

Magdalena Mughrabi, Υποδιευθύντρια της Διεθνούς Αμνηστίας για τη Μέση Ανατολή και την Βόρεια Αφρική

 

«Οι ισχυρισμοί για τα βασανιστήρια και άλλου είδους κακομεταχειρίσεις των απεργών πείνας πρέπει να διερευνηθούν και οι εκπρόσωποι των αρχών τους οποίους υποπτεύονται ότι φέρουν ευθύνη, πρέπει να προσαχθούν στη δικαιοσύνη».

ΚΑΝΕ ΜΙΑ ΔΩΡΕΑ
Υπερασπίσου τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και στήριξε την ανεξαρτησία του Ελληνικού Τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας.