71 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΝΑΚΜΠΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ : ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ-ΛΙΒΑΝΟΣ
«Όταν σκέφτομαι το μέλλον, αισθάνομαι εξαιρετικά απαισιόδοξη. Εξακολουθώ να θέλω να γίνω αρχιτέκτονας. Δεν είμαι ικανοποιημένη με το πτυχίο μου. Αλλά το χειρότερο από όλα, και παρά το γεγονός ότι έχω παρατήσει το όνειρό μου για να σπουδάσω οικονομικά, είναι το γεγονός ότι δεν μπορώ ακόμα να βρω δουλειά επειδή είμαι Παλαιστίνια. Πάντα καλούμαι να απαντήσω για την εθνικότητά μου στις συνεντεύξεις για δουλειά. Όταν λέω στους/στις εργοδότες/ριες ότι είμαι Παλαιστίνια, η απάντηση που παίρνω κατευθείαν είναι «θα σας καλέσουμε αργότερα» και κανείς/μια δεν με καλεί ξανά.
…
Είπα στη μαμά μου ότι θα πάρω πτυχίο στον τομέα των οικονομικών, αλλά μόλις τελειώσω και βρω μια σχετική δουλειά, θα αποταμιεύσω χρήματα για την σχολή αρχιτεκτονικής. Μπορώ να είμαι αρχιτέκτονας σε άλλη χώρα. Οι άνθρωποι πιστεύουν ότι είμαι άκαρδη, επειδή θέλω να αφήσω τους γονείς μου για να ζήσω και εργαστώ στο εξωτερικό. Αλλά αυτό που δεν ξέρουν είναι ότι το πρώτο πράγμα που θέλω να κάνω όταν γίνω αρχιτέκτονας είναι να χτίσω το σπίτι των ονείρων της μητέρας μου».
Suzan Hassan Ghazali, 25 ετών
«Απολαμβάνω πολύ τη δουλειά μου. Ο Hassan μου έδωσε μια ευκαιρία για μια σταδιοδρομία και με εμπιστεύτηκε. Αυτή τη στιγμή σπουδάζω φαρμακευτική για να μπορώ να είμαι άξιος της εμπιστοσύνης αυτής. Αλλά δεν θα μπορέσω ποτέ να γίνω φαρμακοποιός ή να ανοίξω το δικό μου φαρμακείο. Θα είμαι πάντα βοηθός φαρμακοποιού».
Hamed Ahmad Hmedi, 23 ετών
«Η μαμά μου μου είπε ότι δεν μπορώ να γίνω γιατρός επειδή είμαι Παλαιστίνια. Αλλά θέλω να σπουδάσω ιατρική, παρά τον νόμο που επιβάλλει ο Λίβανος. Λυπάμαι για την κατάσταση των Παλαιστινίων τόσο στο εσωτερικό όσο και στο Λίβανο. Στην Παλαιστίνη σκοτώνονται καθημερινά, ενώ δεν τους παρέχεται ιατρική περίθαλψη. Ταυτόχρονα, στον Λίβανο, δεν υπάρχει κατάλληλη πρόσβαση στην ιατρική περίθαλψη, οι άνθρωποι δεν διαθέτουν κοινωνική ασφάλιση και δεν μπορούν να αντέξουν το υψηλό κόστος της νοσηλείας.
...
Ακόμα κι αν δεν μπορώ να γίνω γιατρός εδώ, θα μπορούσα να πάω στην Παλαιστίνη και να βοηθήσω όσους και όσες έχουν ανάγκη, ιδιαίτερα τα άπορα παιδιά. Θέλω να σώσω ζωές. Θέλω να γίνω σαν την Razan al-Najjar».
Sara Akram Abu Shaker, 14 ετών
«Και οι δύο μου γιοι θέλουν να ακολουθήσουν επαγγέλματα σε τομείς που δεν τους επιτρέπεται να δουλέψουν. Αλλά, στο τέλος της ημέρας, θέλω να σπουδάσουν αυτό για το οποίο είναι παθιασμένοι. Ωστόσο, δεν μπορώ ακόμα να κατανοήσω πώς κάποιος/α θα σπουδάσει κάτι τόσο δύσκολο και στη συνέχεια δεν θα είναι σε θέση να εργαστεί στον αντίστοιχο τομέα. Ήθελα να γίνω δασκάλα Αραβικών, αλλά η οικογένειά μου δεν μπορούσε να το αντέξει οικονομικά, και έτσι δεν πήγα στο πανεπιστήμιο. Δεν θα επιτρέψω να συμβεί το ίδιο πράγμα και με τα παιδιά μου. Κάνω ό, τι μπορώ για να εξασφαλίσω ότι τα παιδιά μου θα έχουν μια σωστή εκπαίδευση. Θέλω να κάνουν ό, τι αγαπούν. Μπορεί ακόμη και να τους επιτρέψει να εγκαταλείψουν τη χώρα ώστε να ζήσουν μια καλύτερη ζωή».
Hana Nazih Fattoum, 34 ετών
«Ήθελα να εγγυηθώ ότι όλα τα παιδιά μου θα σπούδαζαν. Ως Παλαιστίνιοι/ες, δεν έχουν κανέναν/μια, παρά μόνο ο/η ένας/μία τον/την άλλον/η και τα πτυχία τους για να τους βοηθήσουν στη ζωή.
…
Δεν ξέρω τι είναι αυτό που μου επιτρέπει να διατηρώ την ελπίδα. Κάποιες μέρες είναι εξαιρετικά δύσκολες και αισθάνομαι σαν να καταρρέω. Αλλά είμαι ονειροπόλα. Κατά τη διάρκεια της ζωής μου, με απέρριψαν σε πολλές περιπτώσεις επειδή είμαι Παλαιστίνια, αλλά είμαι πάντα αισιόδοξη. Η μητέρα μου αποτελεί για μένα έμπνευση σε πολλά πράγματα. Φανταστείτε να πρέπει να μεγαλώσετε πέντε κορίτσια σε ένα έναν συντηρητικό καταυλισμό μόνες σας. Προσπαθώ να της ανταποδώσω όλα όσα έκανε για εμάς, αλλά και πάλι, τίποτα δεν θα είναι αρκετό».
Nihal, 27 ετών
«Πριν μερικά χρόνια, ο γείτονάς μου έπαθε καρδιακή προσβολή. Τηλεφώνησα στο ασθενοφόρο και οι άνθρωποι προσπάθησαν να του κάνουν καρδιοπνευμονική αναζωογόνηση (ΚΑΡΠΑ), αλλά δεν ήξεραν πώς. Επικρατούσε το απόλυτο χάος. Πέθανε και το ασθενοφόρο δεν ήρθε ποτέ. Αμέσως μετά το περιστατικό αυτό, το μόνο που μπορούσα να σκεφτώ ήταν ότι, αν ήμουν νοσοκόμα, θα τον βοηθούσα, θα μπορούσα να τους βοηθήσω όλους/ες εδώ.
…
Θέλω να συνεχίσω να σπουδάζω νοσηλευτική και, έπειτα, στο απώτερο μέλλον, θέλω να γίνω καρδιολόγος. Θέλω να βοηθήσω τους ανθρώπους στη χώρα μου. Όταν βλέπω γυναίκες όπως η Ahed Tamimi και η Razan al-Najjar, εμπνέομαι να επιστρέψω στην Παλαιστίνη και να υπερασπιστώ τη γη και τους ανθρώπους μας».
Aya Ahmad Al-Darwish, 22 ετών
