Αυτή η έρευνα, όχι μόνο αποκαλύπτει τα σοκαριστικά υψηλά επίπεδα βιασμού και σεξουαλικής βίας κατά των γυναικών, αλλά και τα συγκλονιστικά χαμηλά επίπεδα καταγγελίας.
ΕΛΒΕΤΙΑ: ΜΙΑ ΣΤΙΣ ΠΕΝΤΕ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΕΙΝΑΙ ΘΥΜΑ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗΣ ΒΙΑΣ
Νέα έρευνα αποκαλύπτει συγκλονιστικά υψηλά επίπεδα βιασμού και σεξουαλικής βίας και τα χαμηλά επίπεδα καταγγελίες.
Η σεξουαλική βία είναι πολύ πιο διαδεδομένη στην Ελβετία από ό, τι συνήθως θεωρείται, με τις γυναίκες και τα κορίτσια να μην δικαιώνονται εξαιτίας επικίνδυνων και ξεπερασμένων νομοθεσιών, όπως αποκάλυψε νέα έρευνα που ανατέθηκε από τη Διεθνή Αμνηστία.
Σύμφωνα με την έρευνα, που περιλαμβάνει συνεντεύξεις με 4.495 γυναίκες και κορίτσια ηλικίας 16 ετών και άνω, μία στις πέντε γυναίκες που ερωτήθηκαν έχει υποστεί σεξουαλική βία, και πάνω από το 10% των γυναικών που ερωτήθηκαν έχουν βιαστεί. Μόνο το 8% των γυναικών που ερωτήθηκαν κατήγγειλαν την επίθεση στην αστυνομία.
Manon Schick, Διευθυντής της Διεθνούς Αμνηστίας Ελβετίας.
«Αυτή η έρευνα, όχι μόνο αποκαλύπτει τα σοκαριστικά υψηλά επίπεδα βιασμού και σεξουαλικής βίας κατά των γυναικών, αλλά και τα συγκλονιστικά χαμηλά επίπεδα καταγγελίας», δήλωσε ο Manon Schick, Διευθυντής της Διεθνούς Αμνηστίας Ελβετίας.
«Αυτά τα ευρήματα θα πρέπει να αποτελέσουν μια έκκληση αφύπνισης για τις αρχές στην Ελβετία, και να κινητοποιηθούν για την επείγουσα μεταρρύθμιση των απαρχαιωμένων νόμων περί βιασμού της Ελβετίας».
Ιστορικό
Σύμφωνα με τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης, που επικυρώθηκε από την Ελβετία το 2017, ο βιασμός και όλες οι άλλες μη συναινετικές πράξεις σεξουαλικής φύσης πρέπει να χαρακτηρισθούν ως ποινικά αδικήματα. Ωστόσο, το ελβετικό δίκαιο εξακολουθεί να μην ορίζει τον βιασμό με βάση την απουσία συναίνεσης. Αντίθετα, χρησιμοποιεί έναν ορισμό που βασίζεται στο εάν εμπλέκεται η σωματική βία, η απειλή ή ο εξαναγκασμός.
Η νομική ή πρακτική παραδοχή ότι ένα θύμα δίνει τη συναίνεσή του επειδή δεν έχει αντισταθεί φυσικά είναι βαθιά προβληματική αφού η «ακούσια παράλυση» ή το «πάγωμα» έχει αναγνωριστεί από τους ειδικούς ως μια πολύ κοινή φυσιολογική και ψυχολογική αντίδραση σε σεξουαλική επίθεση.
Το ελβετικό δίκαιο εξακολουθεί να μην ορίζει τον βιασμό με βάση την απουσία συναίνεσης. Αντίθετα, χρησιμοποιεί έναν ορισμό που βασίζεται στο εάν εμπλέκεται η σωματική βία, η απειλή ή ο εξαναγκασμός.
Manon Schick, Διευθυντής της Διεθνούς Αμνηστίας Ελβετίας.
Αυτή η εστίαση στην αντίσταση και τη βία, αντί της συναίνεσης, έχει αντίκτυπο όχι μόνο στις καταγγελίες των βιασμών, αλλά και στην ευρύτερη συνειδητοποίηση της σεξουαλικής βίας, οι οποίες είναι και οι δύο καίριες πτυχές για την πρόληψη του βιασμού και την αντιμετώπιση της ατιμωρησίας.
Η Αμνηστία έχει αναλύσει τη νομοθεσία σχετικά με τον βιασμό σε 31 χώρες της Ευρώπης και διαπίστωσε ότι μόνο 8 από τις 31 χώρες έχουν θεσπίσει νομοθεσία βάσει συναίνεσης. Πρόκειται για τη Σουηδία, το Ηνωμένο Βασίλειο, την Ιρλανδία, το Λουξεμβούργο, τη Γερμανία, την Κύπρο, την Ισλανδία και το Βέλγιο.
Στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, για να θεωρηθεί το έγκλημα ως βιασμός, ο νόμος απαιτεί, για παράδειγμα, τη χρήση βίας ή απειλών, κάτι που δεν συμβαίνει σε μια μεγάλη πλειοψηφία των υποθέσεων βιασμού.