Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΑΝΟΔΟΣ ΤΗΣ «ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΤΗΣ ΔΑΙΜΟΝΟΠΟΙΗΣΗΣ» ΔΕΙΧΝΕΙ ΟΤΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΑΠΕΤΥΧΕ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΙΣΤΕΙ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΗΣ ΡΟΥΑΝΤΑ ΤΟ 1994
Η επικίνδυνη παγκόσμια τάση προς μια διαιρετική πολιτική γεμάτη μίσος δείχνει ότι οι ηγέτες του κόσμου έχουν αγνοήσει συλλογικά τα τρομερά διδάγματα της γενοκτονίας της Ρουάντα του 1994, δήλωσε η Διεθνής Αμνηστία, στην 25η επέτειο από τη γενοκτονία.
Είναι ντροπή που η συνείδηση των ηγετών του κόσμου ευαισθητοποιείται μόνο μετά από μαζικές κινητοποιήσεις · τότε, μόλις μαθευτούν τα νέα, οι πολιτικοί σε όλο τον κόσμο υποχωρούν αμέσως από την πρώθηση της μισητής και απάνθρωπης ρητορικής που τροφοδότησε αυτά τα τρομερά περιστατικά εξαρχής.
Kumi Naidoo, Γενικός Γραμματέας της Διεθνούς Αμνηστίας
Μέσα σε μόλις 100 ημέρες, μεταξύ του Απριλίου και του Ιουλίου 1994, περισσότεροι από 800.000 άνθρωποι σκοτώθηκαν. Η συντριπτική τους πλειοψηφία ήταν Tutsi, οι οποίοι στοχοποιήθηκαν από τη συνειδητή κυβερνητική προσπάθεια να εξαλειφθεί η εθνοτική τους ομάδα. Μερικοί Hutu που ήταν αντίθετοι με τη γενοκτονία επίσης στοχοποιήθηκαν.
Η γενοκτονία σχεδιάστηκε. Η προσωρινή κυβέρνηση, η οποία ανέλαβε την εξουσία μετά το θάνατο του Προέδρου Juvenal Habyarimana, όταν το αεροπλάνο του καταρρίφθηκε πάνω από την πρωτεύουσα Kigali, εσκεμμένα δαιμονοποίησε τη μειονότητα Tutsi. Επέλεξαν να χειραγωγήσουν και να επιδεινώσουν τις υπάρχουσες εντάσεις και να χρησιμοποιήσουν το μίσος που είχαν καλλιεργήσει ως εργαλείο σε μια θανατηφόρα προσπάθεια να παραμείνουν στην εξουσία.
«Σε αυτήν την τρομερή επέτειο, είμαστε αλληλέγγυοι με τα θύματα, τις οικογένειές τους και τους/τις επιζήσαντες/σες της γενοκτονίας, στον πόνο και τη θλίψη τους. Η ανάμνηση αυτών των γεγονότων πρέπει να χρησιμεύσει για να αναζωπυρωθεί η συνείδησή μας και να αφυπνιστεί η κοινή μας ανθρωπιά. Είμαστε όλοι/ες άνθρωποι, με τα ίδια ανθρώπινα δικαιώματα και επιθυμίες για μια ζωή χωρίς κακοποίηση ή καταστολή», δήλωσε ο Kumi Naidoo.
Η άνοδος της πολιτικής της δαιμονοποίησης, όπως τεκμηριώνει η Διεθνής Αμνηστία, εξακολουθεί να πλήττει σοβαρά τα ανθρώπινα δικαιώματα. Οι πολιτικοί που επιδιώκουν να κερδίσουν ψήφους με οποιοδήποτε κόστος, προσπαθούν κυνικά και συστηματικά να χρησιμοποιήσουν ως αποδιοπομπαίο τράγο ορισμένους ανθρώπους στη βάση πλευρών της ταυτότητάς τους -συμπεριλαμβανομένης της θρησκείας, της φυλής, της εθνότητας ή της σεξουαλικότητας-, συχνά σε μια προσπάθεια να αποσπάσουν την προσοχή από την αποτυχία των κυβερνήσεων να παράσχουν βασικές εγγυήσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα που θα εξασφαλίζουν την οικονομική και κοινωνική ασφάλεια.
Αυτό έχει οδηγήσει εξέχοντες ηγέτες του κόσμου να προωθούν επικίνδυνες ρητορικές της μορφής «εμείς εναντίον αυτών», ενσταλάζοντας το φόβο και την καταπίεση, ενώ κανονικά θα έπρεπε να υπάρχει ενότητα στην ανθρωπότητα και σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Στα 25 χρόνια από τη γενοκτονία, ο κόσμος έχει παρακολουθήσει την τέλεση αμέτρητων εγκλημάτων στο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου καθώς και παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τα οποία συχνά προκαλούνται από τις ίδιες τακτικές αποκλεισμού και δαιμονοποίησης που χρησιμοποίησε το 1994 η τότε κυβέρνηση της Ρουάντα στην πορεία μέχρι τη γενοκτονία.
Στη Μιανμάρ το 2017, μετά από δεκαετίες διακρίσεων και διωγμών από το κράτος, περισσότεροι από 700.000 άνθρωποι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη χώρα και να μετακινηθούν στο γειτονικό Μπαγκλαντές, μετά από μια κακόβουλη εκστρατεία εθνοκάθαρσης που διενήργησε ο στρατός.
Η Διεθνής Αμνηστία και άλλοι οργανισμοί έχουν τεκμηριώσει ότι δολοφονήθηκαν χιλιάδες Rohingya, ενώ ο βιασμός, τα βασανιστήρια και άλλες καταχρήσεις ήταν μέρος της εκτεταμένης και συστηματικής επίθεσης εναντίον τους. Ευτυχώς, μια έρευνα του ΟΗΕ κάλεσε σε διερεύνηση και δίωξη για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και γενοκτονίας, των ανώτερων στρατιωτικών αξιωματούχων. Επίσης, διεξάγεται προκαταρκτική έρευνα στο Γραφείο του Εισαγγελέα του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου.
Και με αρκετές εκλογικές διαδικασίες προγραμματισμένες για φέτος, οι οποίες είναι συχνά ένα σημείο ανάφλεξης για την πολιτική της δαιμονοποίησης, συμπεριλαμβανομένης της Ινδίας και της ΕΕ, οι ηγέτες του κόσμου πρέπει να δεσμευτούν στην άσκηση πολιτικής με διαφορετικό τρόπο.
Μετά τη γενοκτονία στη Ρουάντα, ο κόσμος συμφώνησε ότι η γεμάτη μίσος, διχαστική πολιτική δεν πρέπει να επιτραπεί να ριζώσει ξανά. Ωστόσο, κάθε φορά παρακολουθούμε με φρίκη τη διάπραξη περισσότερων μαζικών φρικαλεοτήτων. Θα πρέπει να μαθαίνουμε από αυτές τις τραγωδίες, όπως φαίνεται να κάνει η Νέα Ζηλανδία, εφαρμόζοντας μια πιο φιλική πολιτική που θα υπερασπίζεται την κοινή μας ανθρωπιά και θα μας επιτρέπει να αγκαλιάζουμε με αγάπη τις διαφορές μας.
Kumi Naidoo, Γενικός Γραμματέας της Διεθνούς Αμνηστίας
Ιστορικό
Η Ρουάντα θα τιμήσει την 25η επέτειο της γενοκτονίας του 1994, για 100 ημέρες ξεκινώντας στις 7 Απριλίου.
Μέσα σε μόλις 100 ημέρες, μεταξύ του Απριλίου και του Ιουλίου 1994, περίπου 800.000 άνθρωποι σκοτώθηκαν σε οργανωμένη εκστρατεία για την εξάλειψη της εθνοτικής ομάδας Tutsi.
Τα κοινοτικά δικαστήρια, γνωστά ως δικαιοδοσίες στο Γκάκα, υπέβαλαν σε δίκη περισσότερους από δύο εκατομμύρια ανθρώπους μετά τη γενοκτονία. Το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο των Ηνωμένων Εθνών για τη Ρουάντα καταδίκασε 62 άτομα, συμπεριλαμβανομένων πρώην υψηλόβαθμων κυβερνητικών αξιωματούχων και άλλων που διαδραμάτισαν ηγετικό ρόλο στη γενοκτονία.
