Η ΛΑΤΙΝΙΚΗ ΑΜΕΡΙΚΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΝΑ ΘΕΤΕΙ ΣΕ ΚΙΝΔΥΝΟ ΤΙΣ ΕΓΚΥΕΣ ΚΟΠΕΛΕΣ
Όταν δύο γυναικολόγοι πραγματοποίησαν επείγουσα καισαρική τομή σε μια 11χρονη επιζήσασα βιασμού στο δημόσιο νοσοκομείο της Eva Perón στην Tucumán, στην Αργεντινή, νωρίς το πρωί της περασμένης Τετάρτης, έσωσαν το κορίτσι από μια πιθανώς θανατηφόρα και πολύ συνηθισμένη κατάσταση στην οποία δεν θα έπρεπε να την είχαν υποβάλει ποτέ οι αρχές.
«Κανείς σε όλο το περιφερειακό σύστημα υγείας δεν ήθελε να διακόψει την εγκυμοσύνη», δήλωσε ένας από τους γυναικολόγους που ήρθε στο νοσοκομείο για να εκτελέσει τη διαδικασία, αφού το προσωπικό εκεί αρνήθηκε να το κάνει επικαλούμενο προσωπικούς λόγους.
«Ήμασταν μόνο εμείς, αλλά δεν μπορούσαμε να την εγκαταλείψουμε», δήλωσε στην ιστοσελίδα ειδήσεων Infobae της Αργεντινής. «Αν δεν διακόπταμε την εγκυμοσύνη, αυτό το κορίτσι θα είχε πεθάνει».
Το κορίτσι από την Tucumán εισήχθη στο νοσοκομείο τον Ιανουάριο, αφού ανακαλύφθηκε ότι ήταν 19 εβδομάδων έγκυος, μετά το βιασμό της από τον σύντροφο της γιαγιάς της.
Αυτή και η μητέρα της ζήτησαν αμέσως άμβλωση, η οποία είναι νόμιμη στην Αργεντινή σε περιπτώσεις βιασμού ή όταν η ζωή ή η υγεία της γυναίκας ή του κοριτσιού βρίσκεται σε κίνδυνο. Ωστόσο, οι αρχές αρνήθηκαν επανειλημμένα να κάνουν άμβλωση, χρησιμοποιώντας μια σειρά από τακτικές καθυστέρησης για σχεδόν πέντε εβδομάδες, για να την αναγκάσουν να συνεχίσει την εγκυμοσύνη ενάντια στη βούληση της ίδιας και της μητέρας της.
Το κορίτσι υπέφερε από σοβαρά προβλήματα υγείας ως αποτέλεσμα της δοκιμασίας αυτής. Οι συνέπειες αυτές αποτελούν ξεκάθαρα θεσμοθετημένη βία και ισοδυναμούν με βασανιστήρια.
Ακούμε καθημερινά τις σοκαριστικές ιστορίες κοριτσιών που δεν υποφέρουν μόνο από ενδημικά ποσοστά σεξουαλικής βίας, αλλά εξαναγκάζονται να γίνουν μητέρες.
Δυστυχώς, αυτή η ανησυχητική περίπτωση δεν είναι καθόλου σπάνια στην Αργεντινή ή την ευρύτερη περιοχή της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής.
Τον Ιανουάριο, μια άλλη 12χρονη επιζήσασα βιασμού, η οποία ήταν έγκυος 24 εβδομάδων, υπέστη έκτακτη καισαρική τομή στην επαρχία Jujuy της Αργεντινής. Της είχαν επίσης αρνηθεί το νόμιμο δικαίωμά της στην άμβλωση.
Ακούμε καθημερινά τις σοκαριστικές ιστορίες κοριτσιών που δεν υποφέρουν μόνο από ενδημικά ποσοστά σεξουαλικής βίας, αλλά εξαναγκάζονται να γίνουν μητέρες. Οι υποθέσεις τους καταχωρούνται στα πρωτοσέλιδα των εθνικών και διεθνών μέσων ενημέρωσης και η κοινωνία εξοργίζεται με τις μαρτυρίες τους, αλλά οι αμελείς αντιδράσεις των κυβερνήσεων στην περιοχή δεν έχουν αλλάξει.
Μια έκθεση της UNICEF το 2017 έδειξε ότι τα κορίτσια ηλικίας μεταξύ 10 και 14 ετών γεννούν κάθε τρεις ώρες στην Αργεντινή. Σύμφωνα με το # NiñasNoMadres, έναν συνασπισμό ΜΚΟ υπό την ηγεσία ΜΚΟ όπως η Διεθνής Αμνηστία και η Global Planned Parenthood, περίπου δύο εκατομμύρια κορίτσια ηλικίας κάτω των 15 ετών γεννούν παγκοσμίως κάθε χρόνο, συχνά ως αποτέλεσμα σεξουαλικής βίας. Η Λατινική Αμερική και η Καραϊβική είναι οι μόνες περιοχές όπου ο αριθμός αυτός αυξάνεται.
Πάνω από το 97% των γυναικών σε ηλικία αναπαραγωγής στη Λατινική Αμερική και την Καραϊβική ζουν σε χώρες με περιοριστικούς νόμους για τις αμβλώσεις, σύμφωνα με το Ινστιτούτο Guttmacher. Σε έξι από αυτές τις χώρες ισχύει η πλήρης απαγόρευση των αμβλώσεων, ενώ στις άλλες επιτρέπονται μόνο σε πολύ περιορισμένες περιπτώσεις.
Οι αρχές της Αργεντινής και άλλων χωρών της Λατινικής Αμερικής έχουν δείξει ανησυχητική αμέλεια στην προστασία των γυναικών και των κοριτσιών από την έμφυλη βία. Αντί της υποστήριξης των επιζήσασων, συχνά τις θυματοποιούν εκ νέου, και μεγεθύνουν τον πόνο τους, αρνούμενες τα ανθρώπινα δικαιώματά τους.
Τα σεξουαλικά και αναπαραγωγικά δικαιώματα των γυναικών δεν πρέπει να είναι διαπραγματεύσιμα. Η άρνηση της άμβλωσης σε περιπτώσεις βιασμού ή όταν η ζωή ή η υγεία της γυναίκας ή του κοριτσιού κινδυνεύει, προκαλεί τέτοια ψυχολογικά και σωματικά τραύματα που μπορεί να ισοδυναμεί με βασανιστήρια βάσει του διεθνούς δικαίου.
Η παιδική εγκυμοσύνη ενισχύει επίσης την εκπαιδευτική και οικονομική ανισότητα μεταξύ των φύλων, καθώς έξι από κάθε δέκα έγκυες κοπέλες στην Αργεντινή εγκαταλείπουν το σχολείο, καταστρέφοντας έτσι τις προοπτικές σταδιοδρομίας τους και τις δυνατότητες οικονομικής επιβίωσης σε όλη τη διάρκεια της ζωής τους.
Τα σεξουαλικά και αναπαραγωγικά δικαιώματα των γυναικών δεν πρέπει να είναι διαπραγματεύσιμα. Η άρνηση της άμβλωσης σε περιπτώσεις βιασμού ή όταν η ζωή ή η υγεία της γυναίκας ή του κοριτσιού κινδυνεύει, προκαλεί τέτοια ψυχολογικά και σωματικά τραύματα που μπορεί να ισοδυναμεί με βασανιστήρια βάσει του διεθνούς δικαίου.
Ωστόσο, υπάρχουν λόγοι για αισιοδοξία στην Αργεντινή. Το περασμένο καλοκαίρι, εκατοντάδες χιλιάδες γυναίκες διαδήλωσαν στους δρόμους του Μπουένος Άιρες φορώντας πράσινα μαντήλια - το σύμβολο των ανερχόμενων κινημάτων υπέρ των αμβλώσεων στη Λατινική Αμερική - ζητώντας πρόσβαση σε ασφαλείς και νόμιμες αμβλώσεις. Αν και η Γερουσία της Αργεντινής ψήφισε κατά της νομιμοποίησης της άμβλωσης κατά τη διάρκεια των πρώτων 14 εβδομάδων εγκυμοσύνης, μια γενιά γενναίων νεαρών γυναικών κατάφερε να επιβάλει για πρώτη φορά στην πολιτική ατζέντα και στον εθνικό διάλογο ένα θέμα που αποτελούσε ταμπού. Η αλλαγή τώρα μοιάζει αναπόφευκτη.
Αλλού στην περιοχή, η Χιλή έχει σημειώσει πρόοδο, αποποινικοποιώντας υπό ορισμένες συνθήκες την άμβλωση το 2017, ενώ το Κογκρέσο του Εκουαδόρ θα ψηφίσει σύντομα πάνω σε ένα νομοσχέδιο για την αποποινικοποίηση της άμβλωσης σε περιπτώσεις βιασμού (σήμερα επιτρέπεται μόνο όταν η ζωή ή η υγεία μιας γυναίκας ή ενός κοριτσιού βρίσκεται σε κίνδυνο).
Ακόμα και το Ελ Σαλβαδόρ, το οποίο εξακολουθεί να φυλακίζει τις γυναίκες, υπό τη δρακόντεια καθολική απαγόρευση των αμβλώσεων, έκανε πέρσι κάποια βήματα για την αποκατάσταση των λαθών του παρελθόντος, απελευθερώνοντας την Teodora Vazquez και την Imelda Cortez, οι οποίες φυλακίστηκαν αντίστοιχα για επιθετική ανθρωποκτονία και απόπειρα δολοφονίας, αφού υπέφεραν από επιπλοκές που σχετίζονταν με την εγκυμοσύνη.
Πρέπει ακόμη να γίνουν πολλά για να διασφαλιστούν πλήρως τα σεξουαλικά και αναπαραγωγικά δικαιώματα των γυναικών και των κοριτσιών στη Λατινική Αμερική - η εισαγωγή μιας ολοκληρωμένης σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης πρέπει να συνοδεύει τις νομοθετικές αλλαγές - αλλά η παλίρροια αρχίζει να γυρίζει.
Οι κυβερνήσεις της περιοχής πρέπει να αποδεχθούν ότι οι άνθρωποι θα επιδιώκουν πάντα την άμβλωση, ανεξάρτητα από το νόμο. Αντί να τιμωρούν τις γυναίκες και τα κορίτσια ή να τις αναγκάζουν σε θανατηφόρες καταστάσεις, είναι καιρός οι αρχές να σεβαστούν τα ανθρώπινα δικαιώματά τους.