10 ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙ Ο ΔΙΕΥΘΥΝΩΝ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΤΟΥ TWITTER ΓΙΑ ΤΗΝ ONLINE ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ

Της Azmina Dhrodia
 

Το Twitter μπορεί να γίνει ένα τρομακτικό μέρος για τις γυναίκες. Η έρευνα της Διεθνούς Αμνηστίας δείχνει ότι οι γυναίκες που χρησιμοποιούν την πλατφόρμα συχνά δέχονται σεξιστική, ρατσιστική και ομοφοβική κακοποίηση και δεν αισθάνονται ότι το Twitter είναι στο πλευρό τους.

Νωρίτερα το Μάρτιο, ο Διευθύνων Σύμβουλος του Twitter @Jack Dorsey απεύθυνε δημόσια έκκληση για βοήθεια για να «καθαρίσει» την πλατφόρμα και ισχυρίστηκε ότι «στέκεται στο πλευρό των γυναικών σε όλο τον κόσμο ώστε να ακουστούν οι φωνές τους». Και εμείς θέλουμε να ακούσουμε τις φωνές των γυναικών και εφόσον ο Jack Dorsey ακούει επιτέλους, εδώ είναι δέκα πράγματα που πρέπει να γνωρίζει.

1. Η διαδικτυακή κακοποίηση μπορεί να είναι πραγματικά τρομακτική. Κάνει τις γυναίκες να φοβούνται για τη σωματική τους ασφάλεια.

Η Laura Bates, ιδρύτρια του everyday sexism λέει: «Ήταν δύσκολο, αρχικά, να μην φοβάμαι για την ασφάλειά μου. Ο ψυχολογικός αντίκτυπος της ανάγνωσης πραγματικά ωμών περιγραφών κάποιου για το βιασμό και τη δολοφονία σου δεν αναγνωρίζεται απαραίτητα. Μπορείτε να κάθεστε στο σπίτι σας στο σαλόνι, εκτός των ωρών εργασίας, και ξαφνικά κάποιος μπορεί να σας στείλει μια απίστευτα ωμή απειλή βιασμού ακριβώς στην παλάμη του χεριού σας

2 .Η κακοποίηση συχνά απευθύνεται σε γυναίκες με συγκεκριμένη ταυτότητα. Μαύρες γυναίκες, LGBT γυναίκες ή αυτές με αναπηρία, υφίστανται συγκεκριμένα είδη κακοποίησης.

Η Miski Noor, Αμερικανίδα ακτιβίστρια λέει: «Υπάρχουν άνθρωποι που πάντα εστιάζουν στο ότι «είσαι μετανάστρια και queer και trans και μουσουλμάνα και ανάπηρη. Ξέρουν ότι κρατάμε αυτές τις ταυτότητες και προσπαθούν ενεργά να καταστρέψουν συνειδήσεις.

3. Οι γυναίκες που «υψώνουν τη φωνή τους» στο Twitter συχνά γίνονται στόχοι κακοποίησης.

Η Nosheen Iqbal, δημοσιογράφος από τη Μεγάλη Βρετανία λέει: «Στο Twitter, η συνήθης βία που δέχομαι έρχεται αφού γράψω άρθρα γνώμης. Η εκδήλωση μιας γνώμης ή κυρίως μιας ισχυρής γνώμης θα σας «ψήσει ζωντανές» στο διαδίκτυο».

4. Ο ψυχολογικός αντίκτυπος της διαδικτυακής κακοποίησης μπορεί να είναι καταστροφικός

Η Zoe Quinn, προγραμματίστρια παιχνιδιών λέει: «Κάθε πτυχή της ζωής μου επηρεάστηκε από την κακοποίηση. Οι άνθρωποι [στο διαδίκτυο] με ωθούσαν στο να αυτοκτονήσω. Ο σύντροφός μου εκείνη την εποχή δεν με άφηνε μόνη για περισσότερο από μερικές ώρες. Τις πρώτες μέρες δεν μπορούσα να φάω ή να κοιμηθώ ή να πιώ νερό. Το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να παρακολουθώ τα πάντα τριγύρω μου να καταρρέουν. Ήταν και είναι ακόμα δύσκολο να πλησιάσω νέους ανθρώπους [αφού πέρασα αυτό]».

5. Οι γυναίκες στη δημόσια σφαίρα ανησυχούν για το μήνυμα που περνάει στα νεαρά κορίτσια, όταν βλέπουν ισχυρές γυναίκες να κακοποιούνται και να επικρατεί ατιμωρησία.

Η Nicola Sturgeon, Πρωθυπουργός της Σκωτίας λέει: «Αυτό που με κάνει να θυμώνω όταν διαβάζω τέτοιου είδους υβριστικά σχόλια για μένα είναι ότι ανησυχώ ότι θέτει την επόμενη γενιά νέων γυναικών εκτός πολιτικής. Επομένως, αισθάνομαι την ευθύνη να την αμφισβητώ όχι τόσο για μένα, αλλά για λογαριασμό των νέων γυναικών εκεί έξω που βλέπουν τι λένε οι άνθρωποι για μένα και σκέφτονται: «Δεν θέλω ποτέ να βρεθώ σε αυτή τη θέση».

6. Η διαδικτυακή κακοποίηση έχει σοβαρό αντίκτυπο στην ελευθερία του λόγου. Οι γυναίκες λογοκρίνουν αυτό που δημοσιεύουν.

Η Diane Abbott, πολιτικός της Μεγάλης Βρετανίας: [Η διαδικτυακή κακοποίηση] δεν είναι ελευθερία λόγου, αλλά περιορίζει την ελευθερία λόγου του καθενός, διότι, από την εμπειρία μου, υπάρχουν πολλές γυναίκες και πολλές μαύρες γυναίκες που δεν συμμετέχουν στο διαδίκτυο με τον τρόπο που θα ήθελαν επειδή τις απωθεί πραγματικά το επίπεδο της κακοποίησης που δέχονται.

7. Οι γυναίκες μπορούν να βιώσουν μια σταθερή αύξηση των μηνυμάτων κακοποίησης στο Twitter

Η Jessica Valenti, δημοσιογράφος των ΗΠΑ λέει: «[Η κακοποίηση στο Twitter φαίνεται σαν μια συνεχής ροή. Μπορεί να περιλαμβάνει συνήθη κακία ή χαρακτηρισμούς (σκ*λα, τσ**λα). Μπορεί να είναι πιο στοχευμένη παρενόχληση ή μπορεί να είναι πιο άμεσες απειλές που στο παρελθόν είχαν κατευθυνθεί εναντίον της κόρης μου. Έχουν δημοσιευθεί η διεύθυνση μου, τα φορολογικά μου στοιχεία καθώς και ο αριθμός τηλεφώνου μου».

8. Το Twitter φαίνεται να ερμηνεύει τους κανόνες του με αντιφατικό τρόπο και μπορεί και να μην απαντάει καν στην κακοποίηση.

Η Laura Bates λέει «Από την εμπειρία μου από την αναφορά λογαριασμών στο Twitter, υπάρχει ένα κενό ασφαλείας όσον αφορά τον τρόπο ερμηνείας των όρων και των προϋποθέσεών του, οι οποίοι είναι αρκετά αόριστα διατυπωμένοι. Όταν ανέφερα πράγματα στο Twitter, πολύ σπάνια είχε ως αποτέλεσμα τη διαγραφή κάποιου».

9. Αλλά οι γυναίκες θέλουν να είναι στο Twitter. Δεν είναι τόσο εύκολο όσο η αποσύνδεση.

Η Imani Gandy, Αμερικανίδα ακτιβίστρια λέει: «Βρήκα το Twitter ως μια πραγματικά καλή πλατφόρμα για ανθρώπους που κανονικά δεν έχουν τόσο πολύ λόγο στην πολιτική διαδικασία. Μιλάω κυρίως για νέους μαύρους ανθρώπους, γιατί υπάρχει λόγος που υπάρχει το λεγόμενο «Black Twitter». Είναι ένα πολύ ισχυρό μέσο που έφερε τους μαύρους πιο κοντά στο να προσεγγίσουν και άλλους μαύρους σε ολόκληρη τη χώρα. Είτε πρόκειται για το τελευταίο επεισόδιο του Scandal ή του «Black Lives Matter», το Twitter έχει γίνει ένα ισχυρό οργανωτικό εργαλείο. "

10. Το Twitter πρέπει να δράσει τώρα.

Η Miski Noor λέει: «Το Twitter πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του και να αναδείξει τις αξίες του. Με έχουν κουράσει εταιρείες τεχνολογίας ή εταιρείες κοινωνικών μέσων που πιστεύουν ότι είναι απαλλαγμένες από το να ζουν με τις αξίες τους. Εάν το Twitter εκτιμά τις γυναίκες, εάν εκτιμά την ασφάλειά μας, τότε πρέπει να υιοθετήσει πρακτικές που όντως θα αναπτυχθούν και θα υλοποιηθούν, με πραγματικούς τρόπους, που θα μας προστατεύσουν».

Ο καθένας πρέπει να είναι σε θέση να εκφράζεται ηλεκτρονικά χωρίς φόβο. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η Διεθνής Αμνηστία παρουσιάζει στο Twitter μια λίστα συστάσεων για το πώς μπορεί να γίνει ένα ασφαλέστερο μέρος για τις γυναίκες - διαβάστε περισσότερα εδώ