ΤΑ ΞΕΧΑΣΜΕΝΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΝΙΓΗΡΙΑΣ

Από την Aster Van Kregten, Σύμβουλος Έρευνας της Διεθνούς Αμνηστίας για τη Νιγηρία

Έχουν περάσει δυόμισι χρόνια από τότε που 219 μαθήτριες απήχθησαν από την ένοπλη οργάνωση Boko Haram στην περιοχή Chibok της Νιγηρίας, πυροδοτώντας την παγκόσμια κατακραυγή και την παγκόσμια εκστρατεία #BringBackOurGirls. Μετά από τόσο καιρό, υπήρξαν τελικά κάποια καλά νέα.

Στις 16 Οκτωβρίου, 21 από αυτά τα κορίτσια επανενώθηκαν με τις οικογένειές τους, που νόμιζαν ότι δε θα ξαναέβλεπαν ποτέ, σε μια συγκινητική τελετή. Ωστόσο, δεν πρόκειται για ένα απολύτως χαρούμενο τέλος.Τα κορίτσια αυτά είναι ιδιαίτερα τραυματισμένα και συντετριμμένα έπειτα από 30 μήνες αιχμαλωσίας, ενώ λίγα είναι γνωστά για τη μοίρα των άλλων 200 σχεδόν κοριτσιών που ακόμα αγνοούνται. Ακόμη λιγότερα γνωρίζουμε για τα άλλα παιδιά που βρέθηκαν σ΄αυτή τη σύγκρουση.Τα παιδιά αυτά υποφέρουν από φρικτές παραβιάσεις, που δεν διαπράττονται μόνο από τη Boko Haram, αλλά και από τη Νιγηριανή κυβέρνηση.

Μια έρευνα της Διεθνούς Αμνηστίας το Μάιο αποκάλυψε ότι περισσότερα από 120 αγόρια κρατούνταν σε απομόνωση σε ένα κελί μολυσμένο από ασθένειες, στους διαβόητους στρατώνες κράτησης Giwa στο Maiduguri της πολιτείας του Borno. Παιδιά κάτω των πέντε ετών κρατούνταν σε τρία κελιά γυναικών. Η ίδια έρευνα έδειξε ότι 12 παιδιά, συμπεριλαμβανομένων βρεφών και μωρών, πέθαναν λόγω υποσιτισμού και ασθενειών στους στρατώνες μεταξύ Ιανουαρίου και Μαΐου, ενώ την ίδια μοίρα είχαν και περίπου 150 ενήλικες. Αυτά τα παιδιά είναι τα ξεχασμένα θύματα της μάχης της Νιγηρίας εναντίον της Boko Haram.

Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι στο Giwa στεγάζονται ύποπτοι της Boko Haram εν αναμονή της μεταφοράς τους σε πιο συγκροτημένα κέντρα κράτησης. Στη πραγματικότητα, όμως, πολλοί κρατούμενοι είναι πολύ πιθανό να είναι εκτοπισμένοι άμαχοι πολίτες που πιάστηκαν από τον στρατό κατά τη διάρκεια καταστολής εξεγέρσεων.

Περισσότεροι από 1000 άνθρωποι πιστεύεται ότι κρατούνται στο Giwa, οι περισσότεροι από τους οποίους συνελήφθησαν μαζικά χωρίς να έχουν κατηγορηθεί επισήμως.

Ανεκπλήρωτες υποσχέσεις

Μετά τη δημοσίευση της έκθεσης της Διεθνούς Αμνηστίας το Μάιο, ο νιγηριανός πρόεδρος Muhammadu Buhari δήλωσε στον Christiane Amanpour του CNN ότι θα γινόταν εξονυχιστική έρευνα στα κέντρα κράτησης.

Τους τελευταίους πέντε μήνες, έχουν υπάρξει κάποιες αναφορές για μερικές απελευθερώσεις «καθαρών κρατουμένων» από τους στρατώνες του Giwa, αλλά ακόμα δεν έχει γίνει καμία έρευνα για την κράτηση των παιδιών και για τους θανάτους ενήλικων και παιδιών στους στρατώνες. Η έρευνα δείχνει ότι τα κελιά στο Giwa εξακολουθούν να γεμίζουν με ενήλικες και παιδιά που πεθαίνουν εκεί. Από την δέσμευση του προέδρου Buhari ζωντανά στον αέρα του CNN, η Διεθνής Αμνηστία έχει επιβεβαιώσει 15 ακόμα θανάτους μωρών και νήπιων στο Giwa. Μωρά εξακολουθούν να γεννιούνται στα κέντρα κράτησης. Όπως επιβεβαιώνει και μία πρώην κρατούμενη, κατά τη διάρκεια της εξάμηνης παραμονής της γεννήθηκαν15 μωρά.

Ο Umar, του οποίου το όνομα έχει αλλάξει για λόγους ασφαλείας, είναι ένα νεαρό αγόρι που πρόσφατα απελευθερώθηκε από το κέντρο κράτησης και μίλησε στη Διεθνή Αμνηστία για τις συνθήκες εκεί.Ο Umar μεταφέρθηκε στο Giwa από μια κατασκήνωση εκτοπισμένων που βρισκόταν, μετά τη φυγή αυτού και της οικογένειάς του από τη βία και τον εκφοβισμό από τους μαχητές της Boko Haram. Ο πατέρας του κατηγορήθηκε για βοήθεια προς την οργάνωση και έτσι ο Umar φυλακίστηκε χωρίς κάποια επίσημη κατηγορία.

Ο Umar ανέφερε πως περισσότερα από 200 αγόρια ήταν στριμωγμένα στο κελί του, κάτι το οποίο αποτελεί σημαντική αύξηση από τα 120 αγόρια που κατέγραψε στο ίδιο κελί η Αμνηστία το Μάιο.Όπως αναφέρει ο Umar, το κελί τους ήταν τόσο μικρό που κάποια αγόρια δεν είχαν άλλη επιλογή παρά να κοιμούνται το ένα πάνω στο άλλο. Δεν τους επιτρεπόταν να βγαίνουν έξω, παρά μόνο όταν έπρεπε να καταμετρηθούν από τους απαγωγείς τους. Ο Umar είπε ότι 50 από τα αγόρια στο κελί του δε ήταν μεγαλύτερα από 6 ετών.

Μέχρι το Μάιο αυτού του έτους, ένας ενήλικας κρατούμενος επισκεπτόταν το κελί των αγοριών κάθε πρωί προσπαθώντας να συνεχίσει τη σχολική τους εκπαίδευση. Τους δίδαξε το αγγλικό αλφάβητο και αριθμούς, αλλά όταν αυτός απελευθερώθηκε, τα αγόρια αφέθηκαν εγκλωβισμένα στο κελί τους χωρίς να κάνουν τίποτα.Ο Umar δήλωσε ότι το μόνο που είχαν ήταν λίγες μπάλες που τους δόθηκαν από τους στρατιώτες για να παίζουν μέσα στο κελί. Αυτό και ο περιστασιακός προαυλισμός ήταν σχεδόν τα μόνα πράγματα που διέκοπταν την πλήξη της κράτησής τους.

Όσον αφορά την ιατρική περίθαλψη, δήλωσε ότι συχνά περνούσαν και δύο μέρες μέχρι να έρθει κάποιος γιατρός. Πολλοί συγκρατούμενοι του Umar έπασχαν από ελονοσία, συμπεριλαμβανομένου ενός 7χρονου που πέθανε λόγω της ασθένειας.

«Τον πήραν προς τα έξω. Δεν γνωρίζω που» δήλωσε ο Umar. «Δεν υπήρχε αρκετό φαγητό και νερό. Οι συνθήκες ήταν ανθυγιεινές».

Όπως με όλους τους κρατούμενους στους στρατώνες, ο Umar ισχυρίζεται ότι αυτός και τα υπόλοιπα παιδιά κρατούνταν σε απομόνωση και δεν είχαν καμία πρόσβαση στις οικογένειές τους και στον έξω κόσμο.

Η ευρύτερη κρίση

Πέρα από τη φρίκη των απαχθέντων κοριτσιών από το Chibok και των παιδιών που αφέθηκαν να πεθάνουν στο Giwa τα «ελεύθερα» παιδιά στη βορειοανατολική Νιγηρία δεν ζουν σε πολύ καλύτερες συνθήκες.

Η περιοχή είναι αντιμέτωπη με μία από τις μεγαλύτερες ανθρωπιστικές κρίσεις στην Αφρικής. Από το 2009 που η Boko Haram έχει σπείρει τον όλεθρο στην περιοχή, χιλιάδες άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους. Ο αριθμός των εκτοπισμένων υπολογίζεται στα 2,4 εκατομμύρια, στην πλειοψηφία τους παιδιά. Πολλά από αυτά ζούνε κάτω από φρικιαστικές συνθήκες σε κατασκηνώσεις, με κίνδυνο να πεθάνουν από σοβαρό υποσιτισμό, αφυδάτωση και ανεπαρκή ιατρική περίθαλψη, έχοντας ελάχιστη έως μηδαμινή βοήθεια από τον έξω κόσμο.

Οι δυσχερείς συνθήκες στο κρατίδιο του Borno καθιστούν την ανθρωπιστική βοήθεια απαραίτητη. Η Unicef δηλώνει ότι υπάρχουν 244.000 παιδιά που υποφέρουν από σοβαρό οξύ υποσιτισμό, και εκτιμούν ότι περίπου 49.000 παιδιά κινδυνεύουν να πεθάνουν εάν δεν λάβουν θεραπεία.

Εκτοπισμένοι άνθρωποι στην κατασκήνωση όπου έμενε ο Umar έχουν δώσει στη Διεθνή Αμνηστία συγκλονίστηκες μαρτυρίες για την ζωή τους εκεί, αναφέροντας πως πολλά παιδιά υποκύπτουν συχνά από την πείνα και τις ασθένειες.

 «Οι περισσότερες από τις γυναίκες έχουν χάσει τα παιδιά τους» μας είπε για γυναίκα αφού έφυγε από τη Bama. «Στην ομάδα μας υπάρχουν 15 γυναίκες από ένα χωριό και έχουμε χάσει 20 παιδιά».

Η οργάνωση Γιατροί Χωρίς Σύνορα μέτρησε 1.233 τάφους κοντά στην κατασκήνωση τον προηγούμενο χρόνο. Από αυτούς, οι 480 ήταν για παιδιά.

Τι μπορεί να γίνει?

Καλούμε τον πρόεδρο Buhari να κρατήσει το λόγο του και να διερευνήσει ενδελεχώς την κακομεταχείριση και τους θανάτους στο Giwa. Αποτελεί ένα στρατόπεδο θανάτου που πρέπει να κλείσει. Η μάχη εναντίον της Boko Haram δεν αποτελεί δικαιολογία για να φυλακίζονται παιδιά.

Η προηγούμενη κυβέρνηση υπήρξε ιδιαίτερα αναποτελεσματική στην έγκαιρη ανταπόκριση και διαχείριση της απαγωγής των κοριτσιών από το Chibok. Η διοίκηση του προέδρου Buhari θα πρέπει να τις φέρει πίσω, μαζί με όλα τα άλλα άτομα που έχουν απαχθεί.

Η ευρύτερη κρίση έχει αγνοηθεί για αρκετά μεγάλο διάστημα. Η απάντηση στις ανθρωπιστικές ανάγκες εκείνων που επηρεάστηκαν από τη σύγκρουση δεν είναι μόνο αργή, αλλά και ανεπαρκής.

Η κυβέρνηση και η διεθνής κοινότητα δεν πρέπει να ξεχνάει τα παιδιά που υποφέρουν σιωπηλά σε μέρη όπως το Giwa και τα στρατόπεδα εκτοπισμού στο Borno, περικυκλωμένα από μικροσκοπικούς τάφους που μας ντροπιάζουν όλους.

Το παρόν άρθρο δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά από το  CNN