ΣΤΟΧΟΠΟΙΗΣΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ ΣΤΗ ΣΥΝΕΧΙΖΟΜΕΝΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΣΤΗ ΣΥΡΙΑ
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
3 Μαΐου 2013
Στοχοποίηση δημοσιογράφων στη συνεχιζόμενη σύγκρουση στη Συρία
Δεκάδες δημοσιογράφοι που καλύπτουν παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Συρία έχουν σκοτωθεί, έχουν συλληφθεί αυθαίρετα, έχουν τεθεί υπό κράτηση, έχουν υποβληθεί σε εξαναγκαστική εξαφάνιση και έχουν βασανιστεί τα τελευταία δύο χρόνια, δήλωσε η Διεθνής Αμνηστία σε έκθεση που δημοσιεύθηκε σήμερα, Παγκόσμια Ημέρα για την Ελευθερία του Τύπου.
Οι παραβιάσεις αυτές έχουν διαπραχθεί από τις συριακές αρχές και τις ένοπλες ομάδες της αντιπολίτευσης, μετατρέποντας τη Συρία σε μια ιδιαίτερα επικίνδυνη χώρα για τους δημοσιογράφους.
Η έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας με τίτλο Πυροβολώντας τον Αγγελιαφόρο: Στοχοποίηση δημοσιογράφων από όλες τις πλευρές στη Συρία, καταγράφει λεπτομερώς δεκάδες υποθέσεις δημοσιογράφων και άλλων εργαζομένων στα ΜΜΕ που έχουν δεχθεί επιθέσεις ή έχουν τεθεί υπό κράτηση από την έναρξη της εξέγερσης το 2011, σε μια προσπάθεια να εμποδιστεί η δημοσιογραφική κάλυψη της κατάστασης στη Συρία, που περιλαμβάνει παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Επίσης, περιγράφει λεπτομερώς τον κρίσιμο ρόλο των πολιτών που συλλέγουν πληροφορίες δημοσιογραφικού ενδιαφέροντος, πολλοί από τους οποίους διακινδυνεύουν τη ζωή τους, προκειμένου να διασφαλίσουν ότι οι πληροφορίες για το τι συμβαίνει μέσα στη χώρα διαδίδονται στον έξω κόσμο. Σαν τους επαγγελματίες συναδέλφους τους, οι άνθρωποι αυτοί έχουν δεχθεί εκδικητικές επιθέσεις, ενώ προσπαθούν να κάνουν τη δουλειά τους.
Οι δημοσιογράφοι δεν είναι οι μόνοι άμαχοι που απειλούνται στη Συρία, αλλά μέχρι στιγμής τουλάχιστον 36 έχουν χάσει τη ζωή τους σε συνθήκες που παραπέμπουν σε στοχευμένες επιθέσεις.
«Άλλη μια φορά τεκμηριώνουμε ότι όλες οι πλευρές στη σύγκρουση παραβιάζουν τους νόμους του πολέμου, παρόλο που η κλίμακα των παραβιάσεων από τις κυβερνητικές δυνάμεις παραμένει πολύ μεγαλύτερη», δήλωσε η Ann Harrison, Υποδιευθύντρια του Προγράμματος της Διεθνούς Αμνηστίας για τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική.
«Προμελετημένες επιθέσεις σε αμάχους, περιλαμβανομένων δημοσιογράφων, ισοδυναμούν με εγκλήματα πολέμου των οποίων οι δράστες πρέπει να οδηγηθούν ενώπιον της δικαιοσύνης.»
Ανεξάρτητες εφημερίδες, ραδιοφωνικοί και τηλεοπτικοί σταθμοί δεν έχουν την άδεια να λειτουργούν ελεύθερα στη Συρία επί δεκαετίες.
Η κατάσταση έκτακτης ανάγκης, που ίσχυσε από το 1963 μέχρι τον Απρίλιο του 2011, έχει τώρα λήξει, αλλά η δημοσιογράφοι συνεχίζουν να διώκονται επειδή εκθέτουν ευρύ φάσμα θεμάτων, όπως παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων που διαπράττονται από τις αρχές.
Νέοι νόμοι που φαινομενικά παρέχουν μεγαλύτερη ελευθερία της έκφρασης πρακτικά δεν έχουν συμβάλει καθόλου στη βελτίωση της κατάστασης.
Το 2011 οι συριακές αρχές ενέτειναν τις κατασταλτικές τακτικές τους, προκειμένου να παρεμποδίσουν των κάλυψη από τα ΜΜΕ των τότε ειρηνικών εξεγέρσεων, εισάγοντας ένα εικονικό μπλακάουτ στα συμβατικά ΜΜΕ μεταξύ Μαρτίου και Δεκεμβρίου.
Οι σοβαροί περιορισμοί που τέθηκαν στα συμβατικά ΜΜΕ οδήγησαν σε ένα κύμα δημοσιογραφίας των πολιτών, καθώς άνθρωποι που δεν είναι επαγγελματίες δημοσιογράφοι αναρτούσαν πληροφορίες από τη σύγκρουση σε σελίδες μέσων κοινωνικής δικτύωσης.
Στους στοχοποιημένους δημοσιογράφους περιλαμβάνεται ο παλαιστίνιος συγγραφέας και δημοσιογράφος, Salameh Kaileh, ο οποίος συνελήφθη στις 24 Απριλίου 2012 από αεροπορικές μυστικές υπηρεσίες, όταν άσκησε κριτική στο νέο σύνταγμα.
Μεταφέρθηκε σε κέντρο κράτησης στη Δαμασκό, όπου εξαναγκάστηκε να γδυθεί σε ένα δωμάτιο όπου κρατούνταν 35 άνδρες. Είπε στη Διεθνή Αμνηστία ότι του έδεσαν τα μάτια και τον βασάνισαν με falaqa (ξυλοδαρμός στα πέλματα των ποδιών).
Βασανίστηκε ακόμα και όταν μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο πριν αφεθεί ελεύθερος και απελαθεί στην Ιορδανία.
Σε ένα άλλο περιστατικό, ο παρουσιαστής της κρατικής τηλεόρασης, Mohammed al Sa eed, σύμφωνα με αναφορές απήχθη από το σπίτι του στη Δαμασκό τον Ιούλιο του 2012 και με συνοπτικές διαδικασίες δολοφονήθηκε από την Jabhat Al Nusra, ισλαμιστική ένοπλη ομάδα της αντιπολίτευσης.
«Επί περισσότερα από δύο χρόνια καλούμε τη διεθνή κοινότητα να κάνει ουσιαστικά βήματα, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι οι υπεύθυνοι από όλες τις πλευρές θα λογοδοτήσουν για διεθνή εγκλήματα και άλλες παραβιάσεις και ότι τα θύματα θα λάβουν αποκατάσταση, αλλά ο συριακός λαός περιμένει ακόμα», δήλωσε η Harrison.
«Πόσα πια αποδεικτικά στοιχεία για εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας χρειάζεται το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, προκειμένου να παραπέμψει την κατάσταση στη Συρία στον εισαγγελέα του Διεθνούς Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων;»
Διαβάστε την έκθεση (αγγλικά) εδώ: http://www.amnesty.org/en/library/info/MDE24/014/2013/en
