ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΩΝ ΝΟΜΙΚΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

Απαιτούμε Δικαιοσύνη και εφαρμογή των νομικών κειμένων για όλους | Δικαιοσύνη ΤΩΡΑ! Υπογράψε για να προστατέψουμε αποτελεσματικά τα ανθρώπινα δικαιώματα για να υπογράψει η Ελλάδα το Προαιρετικό Πρωτόκολλο για τα Κοινωνικά, Οικονομικά και Πολιτισμικά Δικαιώματα

Τι είναι το Προαιρετικό Πρωτόκολλο στο Διεθνές Σύμφωνο Οικονομικών, Κοινωνικών και Πολιτισμικών Δικαιωμάτων;
Το Προαιρετικό Πρωτόκολλο στο Διεθνές Σύμφωνο Οικονομικών, Κοινωνικών και Πολιτισμικών Δικαιωμάτων υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών με ομοφωνία, κατά τη διάρκεια της 63ης συνεδρίασής της στις 10 Δεκεμβρίου 2008. Η υπογραφή του ξεκίνησε στις 24/9/2009 και μέχρι τώρα, το έχουν υπογράψει πάνω από 30 κράτη.

Ποια η σημασία του Προαιρετικού Πρωτοκόλλου;
Το Προαιρετικό Πρωτόκολλο αποτελεί μείζονος σημασίας διεθνή σύμβαση καθώς διακηρύσσει εκ νέου την οικουμενικότητα, την αλληλεξάρτηση και την αδιαίρετη φύση όλων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Είναι ένα απαραίτητο και σταθερό βήμα προκειμένου να αποκατασταθεί η ισορροπία στη διεθνή προστασία των θυμάτων από παραβιάσεις των οικονομικών, κοινωνικών και πολιτισμικών δικαιωμάτων. Επιπλέον, ενισχύει τη δικαστική τους προστασία, καθώς παρέχει στα άτομα που αδυνατούν να ασκήσουν αποτελεσματική προσφυγή σε εθνικό επίπεδο δυνατότητα να ζητήσουν αποκατάσταση σε διεθνές επίπεδο.

Ποιοι είναι οι στόχοι της Διεθνούς Αμνηστίας σχετικά με το Προαιρετικό Πρωτόκολλο;
Για να τεθεί σε ισχύ το Προαιρετικό Πρωτόκολλο, απαιτείται η ολοκλήρωση των επίσημων διαδικασιών κύρωσής του από 10 κράτη. Στόχος μας είναι η συμμετοχή όσο το δυνατόν περισσότερων κρατών στο Προαιρετικό Πρωτόκολλο. Η Διεθνής Αμνηστία, επίσης, ζητά από τα κράτη που θα επικυρώσουν το Πρωτόκολλο να αναγνωρίσουν την αρμοδιότητα της Επιτροπής Οικονομικών, Κοινωνικών και Πολιτισμικών Δικαιωμάτων να διενεργεί έρευνες, σύμφωνα με τις διαδικασίες που προβλέπει ο μηχανισμός του Προαιρετικού Πρωτοκόλλου.

Τι είναι τα οικονομικά, κοινωνικά και πολιτισμικά δικαιώματα;
Τα οικονομικά, κοινωνικά και πολιτισμικά δικαιώματα αποτελούν μια ευρεία κατηγορία ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τα οποία κατοχυρώθηκαν αρχικά στο Διεθνές Σύμφωνο Οικονομικών, Κοινωνικών και Πολιτισμικών Δικαιωμάτων και στη συνέχεια σε πολλές διεθνείς και περιφερειακές συμβάσεις. Σχεδόν όλα τα κράτη είναι συμβαλλόμενα μέρη σε κάποια διεθνή συνθήκη, που εγγυάται την προστασία των δικαιωμάτων αυτών. Μεταξύ των δικαιωμάτων, αναφέρονται ενδεικτικά:

• Δικαίωμα στην εργασία: δίκαιες και αξιοπρεπείς συνθήκες απασχόλησης, προστασία κατά της υποχρεωτικής ή καταναγκαστικής εργασίας και του δικαιώματος στο συνδικαλισμό,
• Δικαίωμα στην εκπαίδευση:  δωρεάν και υποχρεωτική στοιχειώδης εκπαίδευση, διαθέσιμη, προσβάσιμη και προσαρμοσμένη στις ανάγκες του κάθε ατόμου,
• Πολιτιστικά δικαιώματα μειονοτήτων και ιθαγενών πληθυσμών,
• Δικαίωμα κάθε ατόμου να απολαμβάνει το καλύτερο επίπεδο σωματικής και ψυχικής υγείας: δικαίωμα σε υγιεινές συνθήκες διαβίωσης και ποιοτικές υπηρεσίες υγείας,
• Δικαίωμα σε επαρκή στέγαση: προστασία από αναγκαστική έξωση και πρόσβαση σε οικονομικά προσιτή και κατάλληλη για διαβίωση κατοικία,
• Δικαίωμα στην τροφή: εξάλειψη της πείνας και συνεχής πρόσβαση σε επαρκή, θρεπτική τροφή ή στα μέσα απόκτησής της,
• Δικαίωμα στο νερό και σε διαθέσιμες, προσβάσιμες και ασφαλείς εγκαταστάσεις υγιεινής.

Ποιος είναι υπεύθυνος για την εφαρμογή των δικαιωμάτων αυτών;
Τα κράτη -οι εθνικές κυβερνήσεις- φέρουν την πρωταρχική ευθύνη για την εφαρμογή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Οι κυβερνήσεις πρέπει να σέβονται και να προστατεύουν τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Κάθε κυβέρνηση διαθέτει διαφορετικούς εθνικούς πόρους. Το διεθνές δίκαιο αναγνωρίζει ότι η πραγμάτωση των οικονομικών, κοινωνικών και πολιτισμικών δικαιωμάτων μπορεί να επιτευχθεί σταδιακά. Ωστόσο, η υποχρέωση των κυβερνήσεων να σέβονται και να προστατεύουν τα δικαιώματα αυτά, διασφαλίζοντας παράλληλα την ελευθερία από κάθε μορφή διακρίσεων, είναι άμεση. Η έλλειψη πόρων δεν αποτελεί δικαιολογία.
Μολονότι οι κυβερνήσεις χρειάζονται χρόνο προκειμένου να υλοποιήσουν τα οικονομικά, κοινωνικά και πολιτισμικά δικαιώματα, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να γίνουν βήματα για την πραγμάτωσή τους. Ως πρώτο βήμα, θα πρέπει να θέσουν ως προτεραιότητα έναν ελάχιστο πυρήνα υποχρεώσεων, π.χ. στο δικαίωμα εκπαίδευσης, ο ελάχιστος πυρήνας είναι το δικαίωμα δωρεάν, στοιχειώδους εκπαίδευσης.
Οι κυβερνήσεις οφείλουν να μη προάγουν τις διακρίσεις μέσα στους νόμους, τις πολιτικές και τις πρακτικές τους και, ταυτόχρονα, να δίνουν πρωταρχική σημασία στις πλέον ευάλωτες ομάδες, κατά την κατανομή των διαθέσιμων πόρων.

Η κατάσταση σήμερα

• 923 εκατομμύρια άνθρωποι υποφέρουν από χρόνια πείνα. Πείνα η οποία οφείλεται, όπως έχει τεκμηριώσει η Διεθνής Αμνηστία στις περιπτώσεις της Βόρειας Κορέας, της Ζιμπάμπουε και αλλού, στην παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η τρέχουσα παγκόσμια κρίση σίτισης, η οποία και αυτή τροφοδοτήθηκε από συνεχείς παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, οδήγησε 75 εκατομμύρια ανθρώπους επιπλέον σε χρόνιο υποσιτισμό.
• Πάνω από 1 δισεκατομμύριο άνθρωποι ζουν σε φτωχογειτονιές ή άτυπους οικισμούς, ενώ ένας στους τρεις κατοίκους μεγάλων πόλεων διαβιεί σε ανεπαρκείς κατοικίες χωρίς ή με ελάχιστες βασικές υπηρεσίες. Η κατάσταση αυτή επιδεινώνεται από ένα παγκόσμιο κύμα μαζικών αναγκαστικών εξώσεων.
• Κάθε λεπτό, μια γυναίκα πεθαίνει εξαιτίας προβλημάτων που σχετίζονται με την εγκυμοσύνη. Για κάθε μια γυναίκα που πεθαίνει, 20 ή περισσότερες γυναίκες αντιμετωπίζουν σοβαρές επιπλοκές.

Πάνω από 100 εκατομμύρια παιδιά -πάνω από τα μισά κορίτσια- δεν έχουν πρόσβαση στη στοιχειώδη εκπαίδευση.

Οι ενέργειες της Διεθνούς Αμνηστίας

Για πάνω από 50 χρόνια, καθημερινά, η Διεθνής Αμνηστία και τα μέλη της σε όλο τον κόσμο ασχολούνται με τα πιο πιεστικά ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Στην αυγή του 21ου αιώνα, η άρνηση των οικονομικών, κοινωνικών και πολιτισμικών δικαιωμάτων παραμένει ένα από τα πιο φλέγοντα θέματα.

Η Διεθνής Αμνηστία ενώνει τις δυνάμεις της με τοπικές κοινότητες και ακτιβιστές παγκοσμίως προωθώντας το σεβασμό, την προστασία και την πραγμάτωση των οικονομικών, κοινωνικών και πολιτισμικών δικαιωμάτων. Η οργάνωση ερευνά και πραγματοποιεί εκστρατείες προκειμένου να δοθεί ένα τέλος στις παραβιάσεις των δικαιωμάτων αυτών.

Τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι άρρηκτα συνδεδεμένα μεταξύ τους. Προκειμένου να διασφαλιστεί η προστασία της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, πρέπει να εργαστούμε για την προάσπιση όλων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Στέγαση
Η Διεθνής Αμνηστία εστιάζει στις αναγκαστικές εξώσεις, τις κατεδαφίσεις κατοικιών, τις παραβιάσεις των δικαιωμάτων των αυτοχθόνων πληθυσμών, καθώς και παραβιάσεις του δικαιώματος επαρκούς διαβίωσης στην Ιταλία, την Καμπότζη, τη Σλοβακία, το Ισραήλ και τις Κατεχόμενες περιοχές της Παλαιστίνης, την Αγκόλα, τη Ζιμπάμπουε, τη Νιγηρία, τη Βραζιλία, την Κένυα, την Αλβανία και τον Καναδά.

Υγεία
Η Διεθνής Αμνηστία ανέδειξε τις παραβιάσεις που συνδέονται με τη μητρική θνησιμότητα, το HIV/AIDS και την ψυχική υγεία στο Περού, αλλά και στη Νότια Αφρική, το Κονγκό, τη Δομινικανή Δημοκρατία, τη Γουιάνα, τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία και τη Ρουάντα.

Εκπαίδευση
Η Διεθνής Αμνηστία έχει καταγράψει τις διακρίσεις που υφίστανται οι Ρομά και άλλες μειονότητες, καθώς και την προβληματική πρόσβαση στην εκπαίδευση στη Σλοβακία, αλλά και στο Κονγκό, τη Βοσνία και Ερζεγοβίνη, την Κροατία και τη Σλοβενία.

Τροφή
Η Διεθνής Αμνηστία εστίασε την έρευνα της στη  Ζιμπάμπουε και τη Βόρεια Κορέα.

Δικαίωμα στην εργασία
Η Διεθνής Αμνηστία επικεντρώθηκε στις διακρίσεις που σχετίζονται με την απασχόληση, την κακομεταχείριση των εσωτερικά εκτοπισμένων, των μεταναστών οικιακών βοηθών, καθώς και στην καταναγκαστική εργασία στην Κίνα καθώς επίσης και στο ανθρώπινο κόστος του «οικονομικού θαύματος» στη Βοσνία & Ερζεγοβίνη, τη Μυανμάρ, τη Δομινικανή Δημοκρατία, την Ταϊλάνδη και την Κολομβία.