6 ΕΞΩΦΡΕΝΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΕΚΤΡΩΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΙΡΛΑΝΔΙΑ
Ο αγώνας για το δικαίωμα σε ασφαλή και νόμιμη πρόσβαση στην έκτρωση έχει αρχίσει στην Ιρλανδία. Παρακάτω σας παραθέτουμε τα 6 γεγονότα που φανερώνουν τον πραγματικό αντίκτυπο της δρακόντειας νομοθεσίας της Ιρλανδίας όσο αφορά τις εκτρώσεις.
1. Στην Ιρλανδία, η έκτρωση επιτρέπεται μόνο όταν βρίσκεσαι σε άμεσο κίνδυνο θανάτου. H έκτρωση απαγορεύεται εκτός από την περίπτωση άμεσου κίνδυνου για τη ζωή της γυναίκας - αλλά όχι για την υγεία της. Ο ορισμός του «κινδύνου» είναι στενός και ασαφής. Οπότε είναι σχεδόν αδύνατον για μια γυναίκα να κάνει έκτρωση στην Ιρλανδία.
2. Η παραβίαση του νόμου περί εκτρώσεων στην Ιρλανδία τιμωρείται με 14 χρόνια φυλάκιση ή πρόστιμο 4,000 ευρώ. Όποια γυναικα κάνει παράνομα έκτρωση στην Ιρλανδία, ρισκάρει με 14 χρόνια φυλάκιση. Αν κάποιος/α στον τομέα Υγείας προτείνει σε κάποια γυναίκα να πάει στο εξωτερικό για έκτρωση, μπορεί να πληρώσει πρόστιμο μέχρι και 4,000 ευρώ. Ο νόμος για τις εκτρώσεις στην Ιρλανδία ποινικοποιεί τις γυναίκες, τα κορίτσια και τους λειτουργούς στον τομέα της Υγείας που προσπαθούν να τις βοηθήσουν.
3. Μια γυναίκα είναι αναγκασμένη να κυοφορήσει μέχρι τέλους ένα έμβρυο που δεν θα ζήσει. Αν μια γυναίκα εγκυμονεί έμβρυο το οποίο είναι απίθανο να επιβιώσει, είναι αναγκασμένη να συνεχίσει την εγκυμοσύνη της σύμφωνα με τον Ιρλανδικό νόμο. Το τραύμα αυτής της εμπειρίας το συνοψίζει η Graine: «Πόσο σκληρό είναι να με αναγκάζετε να το υποστώ αυτό... να συνεχίσω την εγκυμοσύνη μέχρι το τέλος. Να παράγω γάλα, να με ρωτάνε όλοι πόσο μηνών έγκυος είμαι;...Πώς μπορεί να πιστεύουν ότι αυτό δεν επηρεάζει κάποια πνευματικά;»
4. Το δικαίωμα στη ζωή του εμβρύου υπερισχύει του δικαιώματος στη ζωή της γυναίκας. Η 8η τροποποίηση του Ιρλανδικού Συντάγματος που έγινε το 1983, προστατεύει το δικαίωμα στη ζωή του εμβρύου και το εξισώνει με αυτό της γυναίκας. Οι περισσότερες γυναίκες και εργαζόμενοι στο χώρο της Υγείας με τους οποίους μίλησε η Διεθνής Αμνηστία, λένε πως τα δικαιώματα της γυναίκας αναπόφευκτα έρχονται σε δεύτερη μοίρα. Η Lupe, μια γυναίκα που αναγκάστηκε να κυοφορήσει ένα νεκρό έμβρυο για δυο επιπλέον μήνες, μας είπε: «όταν μια γυναίκα μείνει έγκυος στην Ιρλανδία, τότε χάνει τα δικαιώματα της».
5. Η Ιρλανδία είναι ευχαριστημένη όταν κάνεις έκτρωση, αρκεί να μην την κάνεις μέσα στη χώρα. Σύμφωνα με τον Ιρλανδικό νόμο, είναι νόμιμο να ταξιδέψει μια γυναίκα στο εξωτερικό για να κάνει έκτρωση, δικαιολογώντας έτσι την κριτική που λέει πως η Ιρλανδία χαίρεται να εξάγει τις ευθύνες της για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Η Emma Kitson, που πήγε στο Ηνωμένο Βασίλειο για έκτρωση επειδή το έμβρυο που κυοφορούσε έπασχε από θανατηφόρα ασθένεια, είπε: «μας αξίζει στήριξη από το Ιρλανδικό σύστημα Υγείας, να μας βοηθήσει να ξεπεράσουμε αυτή την εμπειρία...εξάγουν το πρόβλημα και μετά σε ξεχνάνε...»
6. Κάθε χρόνο περίπου 4,000 γυναίκες και κορίτσια απο την Ιρλανδία πηγαίνουν στο Ηνωμένο Βασίλειο για έκτρωση. Πολλές αισθάνονται σαν εγκληματίες όταν το κάνουν αυτό. Όπως λέει και η Cerys, η οποία ταξίδεψε στο Ηνωμένο Βασίλειο για να κάνει έκτρωση: «είμαι νομοταγής πολίτης και αισθάνθηκα ότι έκανα έγκλημα, σαν να διακινούσα παράνομα ναρκωτικά στα σύνορα. Ήταν ένα απαίσιο αίσθημα.»
Μια γυναίκα που επιδιώκει να κάνει έκτρωση είναι μια γυναίκα που προσπαθεί να βρει την υγειονομική περίθαλψη που χρειάζεται. Δεν είναι εγκληματίας #notacriminal.
Ζητήστε από την Ιρλανδία να αλλάξει το νόμο περί έκτρωσεων. Υπογράψτε την έκκληση μας σήμερα.
Το «My Body My Rights» είναι η παγκόσμια εκστρατεία της Διεθνούς Αμνηστίας για τα σεξουαλικά και αναπαραγωγικά δικαιώματα.
